عكسهايی از ابهت عشق و آبستنی رو در اينجا و اينجا ببينيد.
در دنيايی كه در چهارچوب تعريف شده ي واژه ی انسان تفاوتهای فردی و جنسي ناديده انگاشته می شود فروغ زنی بود كه زنانگيش را می سرود.زنی كه در مقتل اين مفهوم ،رنگها و آواها و زيستن خواهشهای زنانه اش را قربانی نمی كرد.
شعر فروغ رو می تونين با اين آهنگ Bocelli همراهی كنيد.
تا شكوه رويش گل سرخ مثل پرچمی در رستاخيز را ملموس تر درك كنيد.
(با تشكر صميمانه از انتخابهای بی نظير قطعات موزيك قاصدك در سياه مشق)
گل سرخ
گل سرخ
گل سرخ
گل سرخ
او مرا برد به باغ گل سرخ
و به گيسوهاي مضطربم در تاريكي گل سرخي زد
و سرانجام
روي برگ گل سرخي با من خوابيد
اي كبوترهاي مفلوج
اي درختان بي تجربه يائسه .
اي پنجره هاي كور
زير قلبم و در اعماق كمرگاهم اكنون
گل سرخي دارد مي رويد
گل سرخي
سرخ
مثل يك پرچم در
رستاخيز
آه من آبستن هستم آبستن
آبستن
فروغ فرخزاد
posted by Fariba Shadkohan | 8:37 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home